Het Vlaams parlement heeft volkomen voorbarig gedebatteerd over het saluut van jeugdvoetballers van Turkse komaf in Beringen, een issue dat in volle onderzoek was. Onder invloed van het verderfelijke gedachtegoed van Vlaams Belang maakten alle partijen zich schuldig aan verwijtbare vooringenomenheid. Voor Karel De Gucht is en blijft Vlaams Belang een racistische partij geleid door fascisten.
Op 16 oktober 2019, juist na het Turkse offensief in Noord-Syrië, debatteerde het Vlaams parlement over vragen van Vlaams Belang en N-VA. Die waren door Liesbeth Homans, de nieuwe voorzitter van N-VA-huize, geagendeerd. Men mag zich afvragen of haar voorganger, de legendarische Jan Peumans, de vragen had toegelaten. De vragen gingen over “jeugdspelers van Turkse FC uit Beringen die een militaire groet brengen uit solidariteit met het Turkse leger”, resp. “de militaire groet door jonge voetballers ter ere van Turkse soldaten”. Het parlement, dat resulteert uit de verkiezingen van 26 mei, vergaderde voor het eerst op 23 september. De regering steunt op N-VA, CD&V en Open Vld en trad aan op 2 oktober. Het plenaire debat duurde 18 minuten en leverde vijf A4’tjes aan notulen op.
Saluut is juichgebaar in FIFA voetbalspel
De absurditeit begint bij de vraagstelling. Die gaat voetstoots uit van een militaire lading van het saluut en solidariteit met een leger. Geen parlementslid dat voorstelde het onderzoek af te wachten, verwees naar de uitleg van de leiding van ‘Turkse FC U10’, uit eigen ervaring wist te zeggen wat jeugdspelers bezielt om te salueren, wees op het feit dat er op het voetbalveld wel vaker gesalueerd wordt en ook spelers met verschillende achtergronden zich daaraan “bezondigen”, of zelfs wist te zeggen dat het saluut is opgenomen in het onder de jeugd zeer populaire voetbalspel FIFA als juichgebaar na een doelpunt. Voor de parlementsleden stond de “schuld” bij voorbaat vast.
En dus ontaardde het debat in een tirade met racistische ondertoon. Vlaams Belang hamerde op de “Steun aan het Erdoganregime” en de subsidiekraan aan Turkse verenigingen die dicht moest. De N-VA zag het saluut als steun aan een “militaire agressor”, Open Vld vroeg de minister stappen te zetten “om dit in de toekomst te vermijden”, CD&V vond dat Vlaamse kleedkamers zich moeten beperken tot voetbal, en Groen vroeg om een draaiboek voor dit soort toestanden. Sp·a verweet Vlaams Belang dat het een hele groep stigmatiseert, maar introduceerde wel de discriminerende denkpiste om subsidies aan clubs te verstrekken in functie van hun openheid voor anderen.
Clubs op basis van etnische afkomst krijgen geen subsidie
Minister Ben Weyts (N-VA) vond dat sportende kinderen niet moeten worden ingezet voor militaire propaganda, maar stelde tegelijk vast dat het fenomeen zich “gelukkig” beperkt tot slechts 2 van de 2820 aangesloten clubs. De zaak wordt onderzocht, er worden zo nodig sancties opgelegd, en tegelijk doet UEFA onderzoek naar het fenomeen dat “tot onze grote spijt wereldwijd wel inspiratie heeft geboden”, aldus Weyts, die naast de instrumenten inzake ethiek in de sport die de federaties zijn aangereikt aanvullende maatregelen in petto heeft. Ons land kent vrijheid van vereniging, maar in het regeerakkoord staat wel dat clubs op basis van etnische afkomst geen subsidie krijgen, aldus Weyts.
De media lieten zich niet onbetuigd. N-VA Beringen plaatste een bericht op zijn website dat de militaire groet “om de soldaten in de Turks-Syrische oorlog te eren” veroordeelt en stelt dat het “delicaat evenwicht in onze multiculturele gemeente” niet moet worden ondermijnd. Kinderen die een oorlog promoten is “vele bruggen te ver”, aldus N-VA. Het Laatste Nieuws en De Morgen spreken over “kinderen [die] een militaire groet brengen om de soldaten in de Turks-Syrische oorlog te eren”. Voor het Nederlandse dagblad De Telegraaf was de veroordeling van de inval “voor de voetballertjes uit Beringen geen beletsel”, hebben de Turken in Syrië “al tientallen burgerdoden” op hun conto, en worden er “vrouwen uit hun auto worden gesleurd” en geëxecuteerd.
De ranzige reacties op het artikel in De Telegraaf variëren van “Hoe heet die club eigenlijk? De Grijze Wolfjes Beringen?” tot “Terwijl onze ‘witte’ kindjes manu militari leren om ‘verdraagzaam’ en ‘inclusief’ te zijn, brengt de Vijfde Baby-Colonne militaire eer aan de Ottomaanse Sultan in Ankara. Dit land is om zeep.” Maar op Twitter treft men ook de reactie van de Herentalse advocaat Peter Verpoorten aan: “Grappig om te lezen dat mensen schrijven dat Turken zich in Beringen moeten integreren. Die mensen zijn nog nooit in Beringen geweest. Ik heb daar jarenlang gevoetbald. Ik ben er ook nooit geïntegreerd geraakt.”
Solidariteit in de Turkse gemeenschap is ook een gegeven
Gevraagd om een reactie laat Groen-Beringen voorzitter Irfan Öztas op persoonlijke titel weten dat de kinderen al voldoende zijn geviseerd en het hypocriet is dat Westerse media niets zeggen als Franse spelers een saluut brengen. Ook op persoonlijke titel liet Maurice Webers, fractieleider s.pa, weten dat de clubs de boodschap wel zullen hebben begrepen en er belangrijker thema’s zijn. Internetmagazine publiceerde een reactie van schepen Hilal Yalçin (CD&V) die erop neerkomt dat de multiculturele samenleving de publieke opinie soms voor vragen stelt, een buitenlandse kwestie niet moet worden geïmporteerd, de solidariteit in de Turkse gemeenschap ook een gegeven is en enkel sereen contact tussen de gemeenschappen tot wederzijds begrip kan leiden. Een standpunt dat niemand zal betwisten.
Hoewel van meet af aan duidelijk was dat een voortzetting van de Zweedse coalitie (N-VA, CD&V en Open Vld) de enige realistische optie was moest het 127 dagen duren vooraleer die Vlaamse regering het levenslicht zag. Een unicum. Cynici zullen zeggen dat de zes weken durende flirtage van N-VA-informateur Bart De Wever met Vlaams Belang dat fors had gewonnen geen maat voor niets was. Maar de fall-out van zes weken vrijage heeft wél alle partijen besmet. Het hierboven beschreven non-debat maakt dat zonneklaar. Vlaanderen was altijd al rechts, maar met het aantreden van de nieuwe regering maakt het een forse ruk verder naar rechts.
Regering, schepencolleges én oppositie laten zich continu onder druk zetten door een oppositiepartij waar behalve N-VA niemand mee wil samenwerken, een oppositiepartij waar niemand minder dan ex-Open Vld boegbeeld Karel De Gucht het etiket ‘racistische partij geleid door fascisten’ op plakt. Is er nu werkelijk geen politieke topper in dit land die de handschoen opneemt en dit kwaad met open vizier bestrijdt daar waar het thuishoort: in het parlement en in de gemeenteraden?
Dit artikel geschreven door Paul Lookman verscheen op 21 oktober 2019 op Geopolitiek in context
